Lozan Antlaşmasıyla bağımsızlığını tescilleyen Tür kiye Cumhuriyet’inin kuruluş yıllarından itibaren Türk dış po litikasında uzun zaman statükoculuk ve batıcılık gibi ilkeler ehemmiyetini kurumuştur. Birinci Dünya Savaşında İttifak Devletleri yanında yer alan Osmanlı devletinin ardılı olan Tür kiye Cumhuriyeti muasır medeniyetler seviyesine ulaşmak ve kurtuluş savaşı neticesinde kazandığı istiklalin istikbalini taz minat altına almak için Batı yanlısı bir politika izlemiştir. Ne var ki Türkiye, kuzey komşusu Sovyet Sosyalist Cumhuriyetle ri Birliği (SSCB) ile olan ilişkilerini çıkmaz sokmamak ve Orta Asya’da mukim mazlum milletlerin haklarını savunmak için yurt sulh cihanda sulh ilkesinden de vaz geçmemiştir. Türkiye bir taraftan cumhuriyetin 14’ncu yılda Tahran’da bulunan Sa dabat Sarayında İran, Irak ve Afganistan gibi ülkelerle sorunla rı barışçıl bir şekilde çözmek için Sadabat Paktı imzalarken di ğer yandan savaşta aldığı yaraları sarmak ve 1929 ekonomik buhranından en az zararla kurtulmak adına mücadele etmiştir (Tutar, İnaç ve Güner 2006: 291). İkinci Dünya Savaşından sonra Truman doktrinin ve Marshall planın öngördüğü yardım larından yaralanmak ve SSCB’nin baskısından kurtulmak için 5 tek çareyi Batı Blok’una yanaşmakta bulmuştur.

Fullscreen Mode